پویا دبیری مهر:صبح امروز در خیابان طالقانی تهران اتفاقی افتاد که خبر اول رسانه ها بود.
انتخابات اتاق بازرگانی ایران این بار برای یک اتفاق غیر متعارف اهمیت پیدا کرد و آن چیزی نبود جز نامه نگاری های عجیب و بی سابقه میان اتاق بازرگانی و وزارت صمت.
نامه هایی که از یک سو حضور حسین سلاح ورزی را ممنوع اعلام می کرد و از دیگر سو اتاق تفسیر حقوقی ای داشت مبنی بر اینکه نامه عدم صلاحیت دیر تر از موعد مقرر رسیده است و مسموع نیست.
اما با این وجود مهمترین کاندید اتاق پا پس نکشید و صبحگاهان به خیابان طالقانی رفت.خیابانی که گرچه فاصله اش تا سمیه،محل صدور نامه پر حاشیه حراست وزارت صمت کم است اما فاصله تفسیر طرفین زیاد است.
بر اساس اطلاعات به دست به آمده علت رد صلاحیت دقیقه ۱۰۲ سلاح ورزی،چند توئیت او در فضای مجازی و اظهار نظرهای اختصاصی اش است.اتفاقی که برای مجریان رادیو و تلویزیون هم رخ می دهد و آنها مدتی ممنوع الکار می‌شوند.
با این وجود اما برخی فعالان رسانه ای نیز اسنادی درباره سلاح ورزی منتشر کردند که برخی معتقد بودند علت رد صلاحیت آن بوده است.
زمان زیادی نگذشت تا اینکه سلاح ورزی پشت میکروفون رفت و اعلام کرد که با شام و ناهار و مهمانی دادن نمی توان رای آورد.منظور او مستقیما یونس ژائله بود که اگر سلاح ورزی امروز سرما خورده بود،ژائله به یقین فردا در طبقه هفتم اتاق ایران بود.
با این وجود اما سلاح ورزی دل ها را ربود و بیش از نیمی از رای بخش خصوصی را به خود اختصاص داد.رای هایی که به اعتبار آنها اگر هم قرار بر ابطال انتخابات باشد،گزینه قابل اعتمادی نیست چرا که رای محکم بدون شک نظر و انتخاب بخش خصوصی است مگر آنکه طرح دیگری نقش خورد.
در انتخابات هیات رئیسه اتاق ایران، به جز حسین سلاح‌ورزی که به عنوان رئیس به پارلمان بخش خصوصی انتخاب شد و مورد حمایت ائتلاف برای فردا نیز هست،محمدرضا بهرامن، پیام باقری، صمد حسن‌زاده، و قدیر قیافه، به عنوان چهار نایب‌رئیس و عبدالله مهاجر و کیوان کاشفی به عنوان خزانه‌دار و منشی هیات رئیسه اتاق ایران انتخاب شدند. پیام باقری، محمدرضا بهرامن و قدیر قیافه، نامزدهای مورد حمایت نمایندگان بخش‌خصوصی پایتخت بودند که هر سه به ترکیب هیات رئیسه اتاق ایران راه‌یافتند.
اما آنچه از همه چيز مهمتر است آن است كه اتاقي ها توانستند حرف خود را بر كرسي بنشانند و به اشاره انگشتي كنار نرفتند و صد البته لابي هاي گسترده و قدرت و توان وسيع لابي كنندگان هم قابل اتكا و بررسي است.قدرتي كه در اسفند ماه سال گذشته و در زماني كه انتخابات اتاق هاي بازرگاني سراسر كشور در حال برگزاري بود باعث شد تا نقشه برخي نيروهاي خودسر در جلوگيري از برگزاري انتخابات در اتاق يكي از شهرستانهاي مركزي خنثي شود.
حالا باید منتظر ماند و دید که آیا در روزهای آینده ،همچنان دود سفید از دودکش اتاق ایران بالا می رود یا یک بار دیگر قدرت بر پارلمانتاریسم غلبه خواهد کرد.
