تحليلی در خصوص جنگ ایران و اسراییل/جنگ به کجا می کشد؟
این تحلیل در خصوص جنگ میان ایران و اسرائیل و متغیرهای مربوط به آن است.
پویا دبیری مهر : زنجیره ی واکنش در جنگ بسیار سریع شده است.طرفین سعی می کنند توازن قدرت را از دست ندهند.در عین حال شدت تنش هم رو به افزایش است.
اسرائیل اعلام کرده که عملیاتش را “به‌مدت لازم” ادامه خواهد داد؛ تحلیلگران بین‌المللی پیش‌بینی می‌کنند این جنگ احتمالاً چند هفته تا چند ماه طول بکشد، نه فقط چند روز، زیرا ایران از جنگ فرسایشی پشتیبانی می‌کند و هنوز موشک‌های سنگین و کروز خود را به‌صورت کامل به‌کار نگرفته است .
در عین حال گزینه‌های پایان جنگ شامل آتش‌بس فوری با فشار بین‌المللی، یا فشار نظامی گسترده‌تر از سوی اسرائیل (یا در صورت مشارکت آمریکا) هستند، اما سناریوی دوم میتواند جنگ را به یک درگیری طولانی و پیچیده تبدیل کند.
اما متغیرهای افزایش زمان جنگ چیست؟
موجودی موشکی و پهپادی از سوی ایران بکی از متغیرهای مهم جنگ است که هنوز بخش‌های کلیدی زرادخانه سنگین (موشک‌های یک تنی، کروزهای پیشرفته) به‌کار گرفته نشده‌اند .
مداخله آمریکایی و تجهیزات سنگین دیگر متغیر این جنگ است.اگر آمریکا بمب‌های نفوذگر در اختیار اسرائیل قرار دهد، توان عملیاتی ارتقاء می‌یابد و جنگ طولانی‌تر و پیچیده‌تر می‌شود .
نقش نیروهای نیابتی و متحدان منطقه‌ای را نباید دست کم گرفت.استفاده مجدد از گروه‌هایی مثل حزب‌الله، گروه‌های عراق و سوریه، یا مداخله مستقیم چین و روسیه میتواند شدت جنگ را بالا ببرد .
موازنه سیاسی داخلی ایران نشان می دهد که گروه های سیاسی حامی ادامه جنگ هستند و بخش زیادی از مردم از انتقام ایران استقبال می کنند.
در عین حال فشار داخلی علیه حاکمیت، توان تهران را در جنگ محدود می‌کند؛ از سوی دیگر اگر موقعیت داخلی رژیم ضعف یابد، ممکن است بر شدت پاسخ تأثیر بگذارد .
فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی جهانی دیگر متغیر جنگ است.اعمال تحریم‌های اقتصادی تازه، یا فشار دیپلماتیک (مثلاً چین/روسیه برای توقف جنگ) نقش مهمی بازی می‌کند.
اما کشورها و بازیگران موثر در این جنگ چه کشورهایی هستند؟
ایالات متحده تعیین کننده ترین کشور در این جنگ است.هم اوست که پشت پرده چراغ سبز به رژیم صهیونی است و تا کنون نقش پشتیبانی دفاعی داشته (شلیک موشک‌ها همراه سپر دفاعی آمریکا در شرق مدیترانه و سامانه‌های دفاع موشکی) را ایفا کرده است.
روسیه و چین نیز فعلاً نظاره‌گر هستند، اما ممکن است ایران را با پیامد نظامی-دیپلماتیک حمایت کنند.
کشورهای اروپایی هم تلاش می‌کنند از طریق دیپلماتیک و سازوکارهای حقوقی مانع تشدید بیشتر شوند؛ احتمال اعمال فشارهای اقتصادی برای توقف درگیری وجود دارد.
مخاطبان منطقه‌ای،کشورهایی مثل عربستان، امارات، و ترکیه بیش از همه در تلاش برای کاهش تنش هستند؛ اما اسراییل و آمریکا چشم انداز هم‌سو دارند در کنترل تهدید هسته‌ای ایران.
اما سوال میلیون دلاری این است که آیا آمریکا وارد جنگ می‌شود؟
بر پایه شواهد ترامپ و دولتش فعلاً برای جنگ مستقیم مقاومت دارند و ترجیح می‌دهند نقشی پشتیبانی در دفاع داشته باشند تا عملیات تهاجمی علیه ایران اما هشدار مستقیم ترامپ مبنی بر واکنش شدید در صورت هدف گرفتن منافع آمریکا میتواند زمینه ورود در درگیری را فراهم کند .
ورود آمریکا، مخصوصاً با بمب‌های نفوذگر یا پیش‌شرط کردن اقدامات اسرائیل، میتواند جنگ را بسیار طولانی‌تر و گسترده‌تر کند؛ ولی فعلاً چنین تصمیمی اتخاذ نشده است .
نتیجه‌گیری تحلیل:
مدت زمان جنگ احتمالاً چند هفته تا چند ماه است و نه یک جنگ کوتاه‌مدت.
متغیرهای زمان هم به دارایی موشکی ایران، ورود آمریکا و تجهیزات سنگین، حضور نیروهای نیابتی و فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی وابسته است.
کشورهای آمریکا (پشتیبان دفاعی، گزینه مداخله)، روسیه و چین (نظارتی—برخی تحلیلگران آنها را بازدارنده می‌دانند)، اروپایی‌ها، کشورهای منطقه.
آمریکا تا کنون ورود مستقیم نداشته؛ اما در صورتی که حمله به منافعش انجام شود، ممکن است وارد جنگ شود—با یک هشدار: واشینگتن تمایل دارد در یک «جنگ محدود پشتیبانی» سهیم باشد تا یک درگیری مستقیم گسترده.
