اتاق بازرگانیاخبار بالا

تغییر آرایش هیات حاکمه اتاق بازرگانی تهران/توافق یا رقابت؟مساله این است

در هر ساختار قدرتی چه دولتی و چه خصوصی،برخی چهره ها اصطلاحا فیس و صورت جایگاه قدرت هستند و برخی نیز نفرات اصلی پشت صحنه.به همین سبب نباید به چهره های روی پرده و اسامی ای که از 2 خرداد به بعد بیشتر در رسانه ها به زبان آورده می شود بسنده کرد،چرا که حقیقت آن است که وزن برخی از چهره هایی که نخواستند در هیات رئیسه حضور داشته باشند کم تر از کسانی که نام آنها سر زبان ها خواهد آمد نیست.

پویا دبیری مهر: هفتاد روز زمان خوبی است برای اینکه منتخبان جدید اتاق بازرگانی تهران به این جمع بندی برسند که چه کسانی را بر مسندهای امور بنشانند و تقسیم قدرت کنند.

اواخر اسفند ماه سال 1401 بود که اعضای جدید هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با مشارکت حداقلی صاحبان کارت بازرگانی و در انتخاباتی حساس انتخاب شدند تا ائتلاف برای فردا برای سومین دوره متوالی،اتاق بازرگانی پایتخت را فتح کند و به مسیر خود ادامه دهد.

انتخاباتی که حتی خوشبین ترین افراد هم تصور نمی کردند تمام کرسی های موجود میان کاندیداهای ائتلاف برای فردا تقسیم شود و گروه مقابل موسوم به ائتلاف شفاف،آنقدر ضعیف عمل کند که حتی نتواند یک کرسی را هم به  خود اختصاص دهد.

اما وقتی غلامحسین جمیلی،در پاتوق انتخاباتی ائتلاف برای فردایی ها حضور پیدا کرد و با آن لحن نمکین خود اسامی افراد منتخب را از روی موبایلش خواند و آن فیلم خوشحالی اعضا و کاندیداها بیرون آمد،آن خوشحالی و نشاط پس از پیروزی ،مدت زیادی طول نکشید و تمرکز افراد رفت روی برنامه ها و صندلی های زرشکی خیابان وزرا که منتظر اعضای جدید هستند.

در این بین مهمترین بحث،موضوع هیات رئیسه اتاق تهران در دور جدید بود که نقل برخی محافل بود.آنها که شناختی از اعضای جدید نداشتند بیشتر از دیگران به دنبال کسب اطلاع بودند و آنهایی که اساسا با اتاق آشنا نبودند،فکر می کردند که قرار است آدم ها به کلی تغییر کنند و این در حالی است که گرچه آرایش قدرت در ائتلاف پیروز انتخابات از نظر فردی تغییر محسوس کرده است و چهره های جدیدی به این ائتلاف پیوستند و رویش ها جای ریزش ها را گرفته است،اما در سیاست های کلی تغییر محسوسی مشاهده نخواهد شد.

در این بین اما گمانه زنی ها در خصوص هیات رئیسه اتاق تهران قابل توجه است.در جلسه روز سه شنبه 2 خرداد ماه،رئیس،نواب رئیس،خزانه دار و منشی هیات رئیسه اتاق بازرگانی تهران انتخاب خواهند شد.

چه کسی رئیس اتاق بازرگانی تهران می شود؟

از جمله گزینه هایی که به عنوان رئیس جدید اتاق تهران می توانند نقش آفرینی کنند،«محمود نجفی عرب» است.وی 894 رای بخش صنعت را به خود اختصاص داد و پیش از این رئیس کمیسیون سلامت اتاق بازرگانی و از اعضای با نفوذ اتاق بازرگانی است.نجفی عرب از فعالان صنعت داروی کشور است و سال ها مدیر عامل مهمترین مراکز دارویی کشور از جمله هلدینگ «تی پی کو» و «داروپخش» بوده است.نجفی عرب گرچه شخصیت بی سر و صدایی است و در حوزه دارو فعال بوده اما فرد غیر سیاسی ای نیست و می تواند به عنوان یکی از گزینه های ریاست اتاق تهران،بر مسند ریاست نقش آفرینی حاکمیتی داشته باشد.

اما دیگر فرد مورد نظر برای ریاست اتاق تهران محسن بهرامی است.بهرامی از چهره های سیاسی ائتلاف برای فرداست که سوابق مدیریتی کلانی از ابتدای انقلاب تا کنون داشته است. او معاونت وزارت بازرگانی و مشاوره وزارت نفت دولت اصلاحات را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده‌ است و در حال حاضر نیز رئیس هیات مدیره پتروشیمی هگمتانه است.بهرامی با 947  رای یکی از بالاترین رای های انتخابات اسفند ماه سال 1401 را به  خود اختصاص داد و اگر بر کرسی ریاست هم تکیه نزند،چهره ای متنفذ در ائتلاف برای فردا و اتاق تهران است.

اما چهره هایی همچون شهاب جوانمردی،فعال شناخته شده صنعت آی تی کشور،فریال مستوفی،بانوی معدن کار،عباس آرگون از فعالان مشهور بازار سرمایه و فرزین فردیس که از جمله رویش های ائتلاف فردا و نخبگان دانشگاه شریفیست نیز چهره هایی هستند که حضور آنها در سمت هایی چون نایب رئیسی اول و دوم،خزانه داری و منشی هیات رئیسه،محتمل است.

آنچه فردا در اتاق بازرگانی تهران رخ می دهد فارغ از اینکه رقابت است یا توافق،شکل گیری هسته ای منسجم خواهد بود که می تواند منجر به تثبیت قدرت در اتاق تهران برای دوره های دیگر شود،چه آنکه رقیب ناتوان و غیر منسجم آنها،پس از انتخابات حتی در برابر دوربین های عکاسی هم لبخند بر لب ندارند که نشان دهنده اختلافات عمیق گروهی است.اختلافاتی که به ظاهر و به ناچار در انتخابات اسفند ماه 1401 مسکوت ماند تا مددی حاصل شود،که نشد و حالا آنها مانده اند و چند برنامه بازدید و چای خوری در اینور و آن ور.

در هر ساختار قدرتی چه دولتی و چه خصوصی،برخی چهره ها اصطلاحا فیس و صورت جایگاه قدرت هستند و برخی نیز نفرات اصلی پشت صحنه.به همین سبب نباید به چهره های روی پرده و اسامی ای که از 2 خرداد به بعد بیشتر در رسانه ها به زبان آورده می شود بسنده کرد،چرا که حقیقت آن است که وزن برخی از چهره هایی که نخواستند در هیات رئیسه حضور داشته باشند کم تر از کسانی که نام آنها سر زبان ها خواهد آمد نیست.چهره هایی که بیزینس های بزرگی دارند اما ترجیح می دهند بیش از آنکه سر زبان ها باشند،بر دل ها حکمرانی کنند.

باید منتظر ماند و دید،چهره های جوان و جدید ائتلاف برای فردا در کنار بزرگان و با تجربه های این گروه در دور جدید فعالیت اتاق تهران،مقارن با مناسبات جدید ایران و کشورهای عربی و نیز آرایش جدید منطقه خاورمیانه و نوع تغییر یافته مناسبات ایران با اروپایی ها،چه عملکردی خواهند داشت و چقدر می توانند در اقتصاد ایران نقش آفرینی کنند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا